Closed Loop Stimulatie

CLS is gunstig voor patiënten met chronotrope incompetentie (CI) en vasovagale syncope (VS), evenals voor patiënten met atriumfibrilleren (AF). Voor patiënten met CI toonde het PROVIDE-onderzoek aan dat 75 % van de patiënten geprogrammeerd met DDD-CLS een significante verbetering ervoer vergeleken met slechts 22 % van de patiënten geprogrammeerd met DDDR.²

Voor patiënten die lijden aan VS vermindert recidive van syncope aanzienlijk met een CLS-systeem. Het gerandomiseerde, placebogecontroleerde, dubbelblinde, multicenter BIOSync CLS-onderzoek toonde een ​vermindering van het aantal recidieven van syncope na twee jaar met 77 % met CLS-stimulatie versus placebo³.

Voor patiënten die lijden aan paroxysmaal of permanent atriumfibrilleren (AF) is het hartminuutvolume ook van het allergrootste belang wanneer de AV-synchronisatie verloren gaat. CLS kan deze patiënten ondersteunen via een stabiel, betrouwbaar en flexibel algoritme. Er is ook aangetoond dat CLS de last voor atriale tachycardiepatiënten vermindert in vergelijking met andere modi. Het BURDEN-onderzoek I toont aan dat patiënten met een CLS-sensor gemiddeld 0,11 min per dag last van atriale tachycardieen (AT) hadden, terwijl patiënten met de DDDR-modus gemiddeld 10,9 min per dag last van AT hadden.⁴ Ook het BURDEN-onderzoek II toont een lagere AT-last met de CLS-sensor. ⁵

Ongeveer 40 % van uw pacemaker-patiënten tussen de 70 en 80 jaar lijdt aan chronotrope incompetentie.⁶ De CLS-sensor kan deze patiënten helpen om weer een emotioneel leven te krijgen!

• CLS meet de intracardiale impedantie gedurende elke ventriculaire contractie. 

• Als de patiënt in rust is, worden referentiecurves gemaakt door gebruik van het gemiddelde van de laatste 256 curves van de gestimuleerde en gedetecteerde gebeurtenissen. Deze referentie wordt voortdurend aangepast aan de daadwerkelijke omstandigheden in rust. 

De impedantie wordt gemeten aan de tip van de rechtsventriculaire elektrode en r eflecteert veranderingen die gezien zijn tijdens een systole.

Aan het begin van een systole definiëren bloed- en spiervolume de impedantiewaarde (1). Als de contractie begint, zal het percentage spiervolume toenemen, wat resulteert in een hogere impedantiewaarde (2) (3) (4).

• Voor elke hartslag bepaalt CLS de impedantiecurve tijdens de ventriculaire contractie en vergelijkt deze met de referentiecurve in rust daarvan. Er zijn geen speciale elektroden of fixatieposities nodig voor het meten van contractie. 

•  Een kleine verandering tussen de curves zal resulteren in een minimale verandering in de snelheidsaanpassing. Hetzelfde geldt voor middelgrote en grote veranderingen.

• CLS wordt geactiveerd tijdens de automatische activeringsfase van het implantaat. 

•  CLS is zelf-ijkend en past zich automatisch aan de situatie van de patiënt aan.

• Veranderingen in de medicatie van patiënt of cardiale remodeling hebben geen invloed op de frequentieadaptatie, omdat CLS automatisch de curves actualiseert met de nieuwe gegevens. 

Patiënten weer een emotioneel leven geven door simpelweg CLS aan te zetten!