Waardoor wordt een perifere arteriële aandoening veroorzaakt?
De belangrijkste oorzaak van een perifere arteriële aandoening is de ophoping van vettige plaque in de slagaders, slagaderverkalking genaamd. De plaque bestaat uit cholesterol, vetten in het bloed, cellulaire afval, calcium en een proteïne met de naam fibrine. Door de slagaders te vernauwen of te blokkeren vermindert de plaque de reguliere bloedstroom (ischemie). Zonder voldoende zuurstofrijk bloed functioneren organen en weefsels niet meer.
Het type perifere arteriële aandoening dat het meest voorkomt is kritische ischemie van de ledematen (CLI). CLI betekent dat de bloedtoevoer naar één of meerdere ledematen, zoals uw handen, benen of voeten, ernstig geblokkeerd is. 50 tot 75 procent van alle patiënten met een perifere arteriële aandoening hebben ook cerebrale en/of coronaire atherosclerose, wat een beroerte of hartaanval kan veroorzaken. Bij cerebrale arteriosclerose worden de bloedvaten in de hersenen aangetast door de opbouw van plaque, terwijl coronaire arteriosclerose betekent dat de bloedvaten in het hart worden aangetast door de opbouw van plaque.
Er zijn ook minder vaak voorkomende oorzaken, zoals:
- Ontsteking van bloedvaten
- Letsel aan armen of benen
- Blootstelling aan straling
Sommige van de volgende risicofactoren die de kans op het krijgen van PAD vergroten, kunnen worden beïnvloed, maar:
- Leeftijd (ouder dan 45 voor mannen, ouder dan 55 voor vrouwen)
- Hart- en vaatziekte in de familie
- Diabetes
- Roken
- Hypertensie (hoge bloeddruk)
- Hoge niveaus van cholesterol in het bloed (LDL, ook wel ‘slechte’ cholesterol genoemd) en triglyceriden niveau (een type vet dat in het bloed wordt aangetroffen)
- Laag niveau van "goede" cholesterol (HDL)
- Overgewicht of obesitas
- Overmatig alcoholgebruik
- Overmatige stress
- Niet voldoende lichamelijke beweging
What Are the Symptoms of Peripheral Arterial Disease?
In het begin kunnen de volgende symptomen wijzen op perifere arteriële aandoening:
- Vermoeide en slappe armen en benen
- Pijn in de benen (meestal in de kuiten)
- Pijn in de armen of billen (komt minder vaak voor)
- Brandend of tintelend gevoel in de voeten
- Gevoelloosheid in de handen en voeten
- Koude huid en/of veranderingen van de huidskleur (rood- of blauwachtig of bleek)
- Pijnlijke benen en voeten of slechte wondgenezing
- Met tussenpozen veel pijn bij het lopen die verdwijnt bij rust (mank lopen)
- Erectiestoornis
Symptomen als pijn op de borst, hoofdpijn, duizeligheid en gezichtsstoornissen kunnen wijzen op een cerebrale en/of coronaire doorbloedingsstoornis.
Hoe wordt een perifere arteriële aandoening gediagnosticeerd?
Patiënten met risicofactoren zouden regelmatig controles moeten ondergaan. The following tests are used to confirm peripheral arterial disease:
- Enkel-armindex (EAI): een arts meet de bloeddruk in de enkel en in beide armen. De bloeddruk in de enkels is meestal even hoog als of iets hoger dan de bloeddruk in de armen. Als de bloeddruk in de enkels aanzienlijk lager of hoger is dan in de armen, is er sterk bewijs voor perifere arteriële aandoening. Als de resultaten onduidelijk zijn, worden de metingen herhaald voor en na enige lichaamsbeweging (looptest).
- Ultrasonografie: een echografisch onderzoek waarmee vernauwde of geblokkeerde bloedvaten kunnen worden getoond en de bloedstroom door de slagaders kan worden beoordeeld.
- Magnetic resonance imaging (MRI): 3D-beelden van zeer hoge kwaliteit tonen vaten en bestaande laesies in een niet-invasief onderzoek.
- CT-scan (computertomografie): Op röntgenfoto's worden de slagaders vanuit verschillende hoeken weergegeven.
- Angiografie: voordat de röntgenfoto wordt gemaakt, wordt er een contrastmedium in de slagaders gespoten. Angiografie is een minimaal invasieve methode waarmee de arts gedetailleerde informatie krijgt over de locatie en omvang van de arteriële blokkade.
