Wat zijn de symptomen van syncope?
Syncope kan in verband worden gebracht met verschillende symptomen die direct vóór het flauwvallen worden ervaren:
- Een licht gevoel in het hoofd
- Koele en klamme huid
- Gevoel van slapte
- Onvast ter been
- Hoofdpijn
- Misselijkheid
- Vlekken zien of wazig zicht
- Suizende oren
- Wegraken
Sommige mensen kunnen ook onmiddellijk na het weer bij bewustzijn komen verward raken en zullen een paar minuten nodig hebben om volledig te herstellen.
Hoe wordt syncope gediagnosticeerd?
Als u slechts één keer flauwvalt en dit is veroorzaakt door langdurig staan of uitdroging, is de oorzaak waarschijnlijk onschuldig. Veel mensen ervaren één of meer episodes van syncope in hun leven. Maar zonder een medische controle kunt u niet weten of uw bewustzijnsverlies onschadelijk of een symptoom van een ernstig gezondheidsprobleem was. Om de oorzaak van syncope te achterhalen, zal uw arts u waarschijnlijk vragen stellen over wat u deed kort voordat u flauwviel. Naast een grondig lichamelijk onderzoek zal uw arts hoogstwaarschijnlijk een elektrocardiogram (ECG) uitvoeren terwijl u ligt en een stresstest uitvoeren om uw hartritme nader te bekijken. Misschien wordt er ook een kanteltafeltest (TTT) aanbevolen. Voor deze test wordt u aangesloten op een ECG en een bloeddrukmeter om te zien of uw hartritme of bloeddruk verandert als u van liggen naar rechtop gaat. Maar zelfs met deze tests zal het soms niet mogelijk zijn om erachter te komen wat de oorzaak van uw flauwvallen is. In deze gevallen is verder onderzoek vereist.
Uw arts zal waarschijnlijk ook een aantal laboratoriumtests laten uitvoeren. Veel artsen geven er ook de voorkeur aan om uw hartfuncties nader te onderzoeken om de onderliggende redenen van de terugkerende syncope te achterhalen. De oorzaak van een cardiale syncope is bijvoorbeeld niet altijd zichtbaar met een elektrocardiogram.
Aangezien hartritmestoornissen tijdelijk kunnen voorkomen, kan het worden aanbevolen om een langdurige ECG registratie uit te voeren. Een Holter-monitoring is een 24-uurs continue registratie van een ECG. Dit wordt uitgevoerd met een draagbaar apparaat, dat tijdens de dagelijkse activiteiten kan worden gedragen. Een externe lusrecorder wordt aan de riem van de patiënt bevestigd en meet het ECG over meerdere dagen. De gegevens kunnen automatisch naar de arts worden verzonden of de patiënt kan de gegevensoverdracht starten.
Het implanteren van een subcutane hartmonitor of een implanteerbare hartmonitor (ICM), zoals de BIOMONITOR van BIOTRONIK, is zeer nuttig om het hartritme over een langere periode te observeren. Dit hulpmiddel kan de oorzaken van eerder onverklaarbare episodes van flauwvallen verklaren.
Aanvullend kan er een elektrofysiologisch onderzoek van het hart worden uitgevoerd. De arts kan met behulp van speciale katheters, hartritmestoornissen die voordien onduidelijk waren, gedetailleerder analyseren. Als de hartritmestoornissen niet spontaan opkomen, kan de arts het hart met elektrische impulsen stimuleren, via de katheter, teneinde het type en de oorsprong ervan te achterhalen. Deze invasieve procedure wordt in een EP-laboratorium uitgevoerd en met röntgenstralen gecontroleerd.
Hoe wordt syncope behandeld?
De behandeling van syncope is afhankelijk van de onderliggende oorzaak. Als de reden voor het flauwvallen een hartritmestoornis is, moet uw arts vaststellen welke soort aandoening of hartritmestoornis de oorzaak is dat u flauwvalt.
Onder “Gerelateerde onderwerpen” vindt u links naar verschillende hartritmestoornissen en hoe deze worden behandeld, evenals tips over hoe u veranderingen in uw levensstijl kunt aanbrengen om een gezond leven voor uw hart te leiden.